Technik Usług Kosmetycznych
O Zawodzie
Ładny, zdrowy wygląd to podstawa dobrego samopoczucia, a w XXI wieku wizytówka i pierwszy krok do sukcesu każdego człowieka. Dbanie o siebie to już nie luksus, a podstawowa czynność, dlatego zapotrzebowanie na usługi kosmetyczne stale rośnie. Branża BEAUTY to jedna z obecnie najprężniej działających w Polsce, a także za granicą, zwłaszcza w Europie Zachodniej, dająca szerokie perspektywy zatrudnienia oraz rozwoju zawodowego. Kosmetyczka jest osobą zajmującą się pielęgnacją i ozdabianiem ludzkiego ciała, a w szczególności twarzy. Zasięg świadczonych przez nią usług rozrósł się wielokrotnie w związku z postępem technologicznym w tej branży. Dziś zabiegi wykonywane w zakładach kosmetycznych to nie tylko manicure, pedicure, piercing, depilacja czy wizaż, ale też świadczenia związane z fizjoterapią i kosmetologią. Technik usług kosmetycznych wykonuje zabiegi pielęgnacyjne i upiększające twarzy, szyi, dekoltu, dłoni, stóp i ciała; przygotowuje klienta do zabiegów zgodnie z postawioną diagnozą; dobiera i stosuje właściwe preparaty kosmetyczne, dobiera metody i techniki wykonywania określonych zabiegów; dobiera aparaturę, narzędzia i przybory do wykonywania określonych zabiegów pielęgnacyjnych oraz określa działanie czynników fizykalny na organizm człowieka.
Kosmetyczka wymaga specjalistycznego wykształcenia, które można zdobyć w szkole policealnej. Dodatkowe umiejętności można zdobyć na licznych kursach i szkoleniach organizowanych zarówno przez szkoły jak i producentów kosmetyków oraz urządzeń używanych w salonach piękności.
UMIEJĘTNOŚCI
wykonywanie zabiegów z zakresu kosmetyki pielęgnacyjnej twarzy i ciała w tym: manicure i pedicure, pielęgnowanie oprawy oczu z uwzględnieniem farbowania brwi i rzęs oraz depilacji brwi, pielęgnowanie włosów stosownie do ich rodzaju, w tym wykonywanie masażu głowy, pielęgnowanie dekoltu, pielęgnowanie cery z uwzględnieniem oczyszczania higienicznego i leczniczego oraz nakładanie i zmywanie nakładanych na skórę preparatów (maski, kremy), pielęgnowanie całego ciała z uwzględnieniem masażu ogólnego i częściowego; wykonywanie zabiegów z zakresu kosmetyki upiększającej, makijażu dziennego, wieczorowego, fantazyjnego i charakteryzacji, usuwanie zbędnego owłosienia, zdobienie paznokci; wykonywanie zabiegów kosmetyki leczniczej: z zakresu światło-lecznictwa, hydroterapii, elektrolecznictwa, fizykoterapii z uwzględnieniem wskazań i przeciwwskazań zdrowotnych.
PERSPEKTYWY ROZWOJU
Studia wyższe na kierunkach: kosmetologia, fizjoterapia, rehabilitacja, zdrowie publiczne, psychologia oraz pokrewne i inne wybrane kierunki.
PERSPEKTYWY PRACY
produkt manager dla koncernu kosmetycznego, dermokonsultantka w aptekach i drogeriach, salony kosmetyczne, gabinety odnowy biologicznej, możliwość wykonywania mobilnej działalności w domach klientek, możliwość wykonywania niszowego zawodu podologa, studio wizażu – make-up artist, gabinety Wellness & SPA.
Technik Ortopeda
O ZAWODZIE
Technik ortopeda zajmuje się projektowaniem, wykonywaniem oraz sprzedażą sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego w zakładach przemysłowych i rzemieślniczych. Realizuje indywidualne zamówienia na przedmioty ortopedyczne, dostosowuje przedmioty ortopedyczne do potrzeb użytkownika. Prowadzi instruktaż posługiwania się przedmiotami ortopedycznymi, wykonuje montaż i demontaż oraz obróbkę wykończeniową przedmiotów ortopedycznych, dobiera i stosuje metody przetwarzania i obróbki surowców oraz materiałów wykorzystywanych w technice ortopedycznej, pobiera miary, wykonuje pozytywy gipsowe, dobiera elementy i półfabrykaty do wykonywania przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych, dokonuje okresowych przeglądów i napraw przedmiotów ortopedycznych.
UMIEJĘTNOŚCI
Projektowanie przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego; planowanie i realizowanie zadań związanych z zaopatrzeniem pacjenta w przedmioty ortopedyczne i sprzęt rehabilitacyjny; nawiązywanie kontaktu z osobą niepełnosprawną, jej rodziną; ocenianie potrzeb pacjenta, ustalanie sposobów zaopatrzenia ortopedycznego i metod rehabilitacji; wykorzystywanie nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, technologii, surowców i materiałów podczas projektowania przedmiotów ortopedycznych; wykonywanie montażu i demontażu oraz obróbki wykończeniowej przedmiotów ortopedycznych; posługiwanie się przyrządami i aparaturą pomiarową; użytkowanie maszyn i urządzeń stosowanych w produkcji przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego; dokonywanie okresowych przeglądów i napraw przedmiotów ortopedycznych; planowanie i organizowanie własnej pracy; sporządzanie kosztorysów, prowadzenie rozliczenia materiałów i czasu pracy; prowadzenie dokumentacji finansowej, ewidencyjnej i materiałowej; korzystanie z różnych źródeł informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych; postępowanie zgodnie z zasadami etyki; stosowanie przepisów prawa dotyczących wykonywania zadań zawodowych.
PERSPEKTYWY ROZWOJU
Studia wyższe na kierunkach: fizjoterapia, rehabilitacja, medycyna, zdrowie publiczne, inżynieria biomedyczna oraz pokrewne i inne wybrane kierunki.
PERSPEKTYWY PRACY
Po ukończeniu kształcenia w zawodzie technik ortopeda absolwent może podejmować pracę w: zakładach wytwórczych i naprawczych przedmiotów ortopedycznych, przyklinicznych, przyszpitalnych, przysanatoryjnych zakładach wytwórczych przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego, poradniach zaopatrzenia ortopedycznego, zakładach naukowo-badawczych przedmiotów ortopedycznych i sprzętu rehabilitacyjnego, punktach dystrybucji przedmiotów ortopedycznych, oddziałach szpitalnych i przychodniach, prowadzić własną działalność gospodarczą.
TERAPEUTA ZAJĘCIOWY
Opis zawodu: Terapeuta zajęciowy wspomaga osoby niepełnosprawne w ich procesie leczenia i rehabilitacji poprzez stosowanie różnych form i technik terapii zajęciowej. Podejmowane przez niego działania mają na celu kompensację zaburzonych funkcji, przeciwdziałanie powstawaniu przewlekłego stanu chorobowego lub trwałego kalectwa oraz przystosowanie podopiecznego do życia w społeczeństwie. W tym celu nawiązuje on i utrzymuje kontakt terapeutyczny z podopiecznym oraz tworzy wokół niego środowisko terapeutyczne i socjoterapeutyczne. W wyniku tych oddziaływań rozpoznaje i zaspokaja potrzeby podopiecznego przy uwzględnieniu czynników zdrowotnych, psychologicznych i społecznych. Planuje indywidualny i grupowy program terapii dostosowany do stanu zdrowia, potrzeb i zainteresowań podopiecznego oraz zaleceń lekarskich. Prowadzi różne formy oddziaływania terapeutycznego: zajęcia warsztatowe, świetlicowe, kulturalno-oświatowe i artystyczne, ćwiczenia rekreacyjno-sportowe. Wykonuje również wraz z podopiecznym prace ogrodnicze, wikliniarskie, dziewiarskie, krawieckie, z zakresu obróbki metali, drewna, tworzyw itp. Do zadań terapeuty zajęciowego należy również obserwowanie reakcji podopiecznego na terapię zajęciową. Ponadto współdziała z zespołem prowadzącym rehabilitację osoby niepełnosprawnej oraz ze specjalistami różnych nauk. W celu zapewnienia podopiecznym maksymalnego bezpieczeństwa przestrzega przepisów bhp i ppoż. obowiązujących przy określonych rodzajach zajęć. Do wykonywania tego zawodu niezbędne są określone predyspozycje. Bardzo ważna jest koordynacja wzrokowo-ruchowa, koncentracja i podzielność uwagi, spostrzegawczość oraz wrażliwość plastyczna. Pomocne są również uzdolnienia organizacyjne, techniczne, plastyczne oraz manualne. Przede wszystkim jednak terapeutę zajęciowego powinna cechować odpowiedzialność za bezpieczeństwo pacjentów, wrażliwość, cierpliwość oraz komunikatywność. Powinien on również umieć dochować tajemnicy zawodowej. Terapeuta zajęciowy pracuje głównie w specjalnie przygotowanych salach, które są odpowiednio wyposażone, dobrze oświetlone i przystosowane do różnego rodzaju terapii. Może także wykonywać swą pracę na otwartej przestrzeni (w przypadku zajęć ruchowych, treningu społecznego i in.). Typowe stanowisko pracy to instruktor terapii zajęciowej oraz starszy instruktor terapii zajęciowej. Terapeuta zajęciowy może również sprawować funkcje kierownicze i organizacyjne (organizowanie lub prowadzenie pracowni lub oddziału terapii zajęciowej).
Nabyte umiejętności:
Nauczysz się:
- Nawiązywać i podtrzymywać kontakt terapeutyczny z podopiecznym, jego rodziną, środowiskiem i zespołem aktywizująco-terapeutycznym przez terapeutę zajęciowego;
- Rozpoznawać i diagnozować potrzeby bio-psycho-społeczne podopiecznego przez terapeutę zajęciowego;
- Planować indywidualny i grupowy program działań terapeutycznych, uwzględniający diagnozę oraz możliwości, potrzeby i zainteresowania podopiecznego;
- Organizować działania w zakresie terapii zajęciowej, w celu poprawy funkcjonowania fizycznego, psychicznego i społecznego podopiecznego oraz jego integracji społecznej i zawodowej;
- Dokumentować, monitorować i oceniać przebieg procesu terapeutycznego.
Miejsce pracy:
- Domy dziecka;
- Domy pomocy społecznej;
- Domy dziennego pobytu;
- Pracownie terapeutyczne dla osób niepełnosprawnych.
OPIEKUN W DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ
Opiekun w DPS pełni rolę osoby pierwszego kontaktu wobec osób niesamodzielnych, chorych, niepełnosprawnych, potrzebujących stałej opieki i pielęgnacji, oderwanych przez fakt zamieszkania w instytucjach całodobowych od codziennych kontaktów z rodzinami i bliskimi. Dostrzegając potrzeby i problemy mieszkańców DPS opiekun współpracuje z zespołem terapeutycznym tworząc i realizując indywidualne programy oddziaływań skierowanych na osobę korzystającą z pomocy instytucjonalnej. W bezpośredniej opiece nad podopiecznym realizuje indywidualny plan pracy i opieki, pomaga w zaspakajaniu potrzeb, rozwiązywaniu problemów, wykonywaniu codziennych czynności z zakresu samoobsługi lub pełni funkcje zastępcze. Organizuje osobie podopiecznej czas wolny umożliwiając samorealizację, rozwój zainteresowań, integrację z rodziną, społecznością lokalną i innymi mieszkańcami DPS lub innej instytucji opiekuńczej.
Zakres zadań zawodowych wymaga od opiekuna określonych kompetencji personalnych i społecznych. Praca z osobą niesamodzielną, chorą i niepełnosprawną wymaga od opiekuna empatii, kreatywności i konsekwencji w realizacji zadań oraz umiejętności kształtowania pozytywnych relacji interpersonalnych w najbliższym otoczeniu osoby podopiecznej.
Nabyte umiejętności
Nauczysz się:
- Rozpoznawać i oceniać stan funkcjonowania fizyczny, psychiczny i społeczny osoby podopiecznej;
- Opracowywać indywidualny plan procesu pomocy i opieki dla osoby podopiecznej przebywającej w instytucji opiekuńczo-leczniczej, uwzględniający poziom możliwości psychofizycznych osoby podopiecznej oraz zasoby instytucji;
- Sprawować opiekę nad osobą podopieczną niesamodzielną, niepełnosprawną lub przewlekle chorą oraz udzielać jej wsparcia emocjonalnego;
- Utrzymywać sprawność i aktywizować podopiecznych we współpracy z zespołem terapeutycznym;
- Wspierać oraz motywować osobę podopieczną do podejmowania aktywnych form spędzania czasu wolnego umożliwiającego samorealizacją, rozwijającego zainteresowania i usprawniającego psychofizycznie oraz społecznie.
Miejsce pracy:
- Całodobowe domy pomocy społecznej;
- Zakłady opiekuńczo-lecznicze;
- Jednostki organizacyjne pomocy społecznej dziennego pobytu.