TECHNIK MASAŻYSTA

Technik masażysta jest obecnie jednym z najbardziej popularnych zawodów w zakresie rehabilitacji medycznej. Wykonuje on nie tylko masaż leczniczy, ale również sportowy i kosmetyczny zgodnie z wymogami wiedzy medycznej. Ma na celu uzupełnienie zabiegów usprawniających i fizykalnych.

Jest to bardzo przyszłościowy kierunek, ponieważ masażu potrzebuje każdy człowiek, który wcale nie musi być chory. Osoby zapracowane, odczuwające bóle stawów, kręgosłupa oraz innych partii ciała mają wręcz zalecane przez lekarzy regularne wizyty u masażysty. Pomaga to nie tylko się nam zrelaksować, ale również rozgrzać mięśnie i zachować pełną sprawność ruchową.

Nabyte umiejętności:

Nauczysz się:

• Wykonywać masaż medyczny;
• Wykonywać masaż sportowy;
• Wykonywać masaż kosmetyczny i profilaktyczny;
• Prowadzić działalność profilaktyczną, popularyzującą zachowania prozdrowotne.

Miejsce pracy:

• Członek zespołu rehabilitacyjnego bądź świadczenie usług indywidualnych;
• Szpitale;
• Przychodnie rehabilitacyjne;
• Gabinety fizjoterapeutyczne;
• Sanatoria;
• Hotele i gabinety odnowy biologicznej;
• Ośrodki SPA;
• Prywatne gabinety masażu ;
• Masażysta drużyny sportowej.

OPIEKUN MEDYCZNY

Zapotrzebowanie na opiekunów medycznych wzrasta zarówno w Polsce, jak i w innych krajach europejskich. Jeśli czujesz, że twoim powołaniem jest niesienie pomocy chorym i wymagającym opieki, wybór tego zawodu może okazać się strzałem w dziesiątkę. Sprawdź, czym zajmuje się opiekun medyczny i czego potrzebujesz, by móc nim zostać.

Zawód opiekuna medycznego został stworzony w 2007 roku jako odpowiedź na niewystarczającą infrastrukturę opiekuńczą, która nie radziła sobie z procesem starzenia się społeczeństwa i rosnącą liczbą osób chorych i niesamodzielnych. W Polsce zawód ten jest uznawany za zawód medyczny i zgodnie ze strukturą klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, zalicza się do średniego personelu do spraw zdrowia. Co jeszcze musisz o nim wiedzieć?

Czym zajmuje się opiekun medyczny?

Opiekun medyczny to zawód polegający na wykonywaniu szeroko rozumianych czynności opiekuńczo – pielęgnacyjnych. Czynności z zakresu opieki, to oddziaływanie na otoczenie osoby objętej opieką w sposób, który zapewni jej możliwie jak największą wygodę i bezpieczeństwo podczas podstawowej aktywności życiowej. Natomiast czynności pielęgnacyjne to te, które oddziałują mniej lub bardziej bezpośrednio na ciało – będą to np. działania związane z odżywaniem, higieną czy mobilnością objętego opieką.

Opiekun medyczny może wykonywać wspomniane czynności w sposób samodzielny – w warunkach domowych, bądź w ramach wsparcia zespołu medycznego, czy terapeutycznego pracującego np. w szpitalu. Ponieważ podopiecznymi opiekuna są przede wszystkim osoby chore, starsze i niepełnosprawne, do jego zadań należy również, właściwe rozpoznawanie problemów z jakimi się oni zmagają, a następnie stosowanie odpowiednich zabiegów higieniczno – pielęgnacyjnych. Do obowiązków opiekuna medycznego należy oczywiście również, właściwa dezynfekcja i sterylizacja wykorzystywanych w trakcie zabiegów narzędzi.

Nabyte umiejętności:

Nauczysz się:

• Rozpoznawać i rozwiązywać problemy opiekuńcze osoby chorej i niesamodzielnej w różnym stopniu zaawansowania choroby i w różnym wieku;
• Pomagać osobie chorej i niesamodzielnej w zaspokajaniu potrzeb bio-psycho-społecznych;
• Asystować pielęgniarce i innemu personelowi medycznemu podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych;
• Konserwować, dezynfekować przybory i narzędzia stosowane podczas wykonywania zabiegów;
• Podejmować współpracę z zespołem opiekuńczym i terapeutycznym podczas świadczenia usług z zakresu opieki medycznej nad osobą chorą i niesamodzielną;

Miejsce pracy:

• Podmioty lecznicze (szpitale, przychodnie itp.);
• Ośrodki rehabilitacyjne;
• Domy spokojnej starości;

Domy pomocy społecznej.

TERAPEUTA ZAJĘCIOWY

Opis zawodu: Terapeuta zajęciowy wspomaga osoby niepełnosprawne w ich procesie leczenia i rehabilitacji poprzez stosowanie różnych form i technik terapii zajęciowej. Podejmowane przez niego działania mają na celu kompensację zaburzonych funkcji, przeciwdziałanie powstawaniu przewlekłego stanu chorobowego lub trwałego kalectwa oraz przystosowanie podopiecznego do życia w społeczeństwie. W tym celu nawiązuje on i utrzymuje kontakt terapeutyczny z podopiecznym oraz tworzy wokół niego środowisko terapeutyczne i socjoterapeutyczne. W wyniku tych oddziaływań rozpoznaje i zaspokaja potrzeby podopiecznego przy uwzględnieniu czynników zdrowotnych, psychologicznych i społecznych. Planuje indywidualny i grupowy program terapii dostosowany do stanu zdrowia, potrzeb i zainteresowań podopiecznego oraz zaleceń lekarskich. Prowadzi różne formy oddziaływania terapeutycznego: zajęcia warsztatowe, świetlicowe, kulturalno-oświatowe i artystyczne, ćwiczenia rekreacyjno-sportowe. Wykonuje również wraz z podopiecznym prace ogrodnicze, wikliniarskie, dziewiarskie, krawieckie, z zakresu obróbki metali, drewna, tworzyw itp. Do zadań terapeuty zajęciowego należy również obserwowanie reakcji podopiecznego na terapię zajęciową. Ponadto współdziała z zespołem prowadzącym rehabilitację osoby niepełnosprawnej oraz ze specjalistami różnych nauk. W celu zapewnienia podopiecznym maksymalnego bezpieczeństwa przestrzega przepisów bhp i ppoż. obowiązujących przy określonych rodzajach zajęć. Do wykonywania tego zawodu niezbędne są określone predyspozycje. Bardzo ważna jest koordynacja wzrokowo-ruchowa, koncentracja i podzielność uwagi, spostrzegawczość oraz wrażliwość plastyczna. Pomocne są również uzdolnienia organizacyjne, techniczne, plastyczne oraz manualne. Przede wszystkim jednak terapeutę zajęciowego powinna cechować odpowiedzialność za bezpieczeństwo pacjentów, wrażliwość, cierpliwość oraz komunikatywność. Powinien on również umieć dochować tajemnicy zawodowej. Terapeuta zajęciowy pracuje głównie w specjalnie przygotowanych salach, które są odpowiednio wyposażone, dobrze oświetlone i przystosowane do różnego rodzaju terapii. Może także wykonywać swą pracę na otwartej przestrzeni (w przypadku zajęć ruchowych, treningu społecznego i in.). Typowe stanowisko pracy to instruktor terapii zajęciowej oraz starszy instruktor terapii zajęciowej. Terapeuta zajęciowy może również sprawować funkcje kierownicze i organizacyjne (organizowanie lub prowadzenie pracowni lub oddziału terapii zajęciowej).

Nabyte umiejętności:

Nauczysz się:

• Nawiązywać i podtrzymywać kontakt terapeutyczny z podopiecznym, jego rodziną, środowiskiem i zespołem aktywizująco-terapeutycznym przez terapeutę zajęciowego;
• Rozpoznawać i diagnozować potrzeby bio-psycho-społeczne podopiecznego przez terapeutę zajęciowego;
• Planować indywidualny i grupowy program działań terapeutycznych, uwzględniający diagnozę oraz możliwości, potrzeby i zainteresowania podopiecznego;
• Organizować działania w zakresie terapii zajęciowej, w celu poprawy funkcjonowania fizycznego, psychicznego i społecznego podopiecznego oraz jego integracji społecznej i zawodowej;
• Dokumentować, monitorować i oceniać przebieg procesu terapeutycznego.

Miejsce pracy:

• Domy dziecka;
• Domy pomocy społecznej;
• Domy dziennego pobytu;
• Pracownie terapeutyczne dla osób niepełnosprawnych.

OPIEKUN W DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ

Opiekun w DPS pełni rolę osoby pierwszego kontaktu wobec osób niesamodzielnych, chorych, niepełnosprawnych, potrzebujących stałej opieki i pielęgnacji, oderwanych przez fakt zamieszkania w instytucjach całodobowych od codziennych kontaktów z rodzinami i bliskimi. Dostrzegając potrzeby i problemy mieszkańców DPS opiekun współpracuje z zespołem terapeutycznym tworząc i realizując indywidualne programy oddziaływań skierowanych na osobę korzystającą z pomocy instytucjonalnej. W bezpośredniej opiece nad podopiecznym realizuje indywidualny plan pracy i opieki, pomaga w zaspakajaniu potrzeb, rozwiązywaniu problemów, wykonywaniu codziennych czynności z zakresu samoobsługi lub pełni funkcje zastępcze. Organizuje osobie podopiecznej czas wolny umożliwiając samorealizację, rozwój zainteresowań, integrację z rodziną, społecznością lokalną i innymi mieszkańcami DPS lub innej instytucji opiekuńczej.

Zakres zadań zawodowych wymaga od opiekuna określonych kompetencji personalnych i społecznych. Praca z osobą niesamodzielną, chorą i niepełnosprawną wymaga od opiekuna empatii, kreatywności i konsekwencji w realizacji zadań oraz umiejętności kształtowania pozytywnych relacji interpersonalnych w najbliższym otoczeniu osoby podopiecznej.

Nabyte umiejętności

Nauczysz się:

• Rozpoznawać i oceniać stan funkcjonowania fizyczny, psychiczny i społeczny osoby podopiecznej;
• Opracowywać indywidualny plan procesu pomocy i opieki dla osoby podopiecznej przebywającej w instytucji opiekuńczo-leczniczej, uwzględniający poziom możliwości psychofizycznych osoby podopiecznej oraz zasoby instytucji;
• Sprawować opiekę nad osobą podopieczną niesamodzielną, niepełnosprawną lub przewlekle chorą oraz udzielać jej wsparcia emocjonalnego;
• Utrzymywać sprawność i aktywizować podopiecznych we współpracy z zespołem terapeutycznym;
• Wspierać oraz motywować osobę podopieczną do podejmowania aktywnych form spędzania czasu wolnego umożliwiającego samorealizacją, rozwijającego zainteresowania i usprawniającego psychofizycznie oraz społecznie.

Miejsce pracy:

• Całodobowe domy pomocy społecznej;
• Zakłady opiekuńczo-lecznicze;
• Jednostki organizacyjne pomocy społecznej dziennego pobytu.

Asystent osoby niepełnosprawnej

Opis zawodu:

Asystent osoby niepełnosprawnej jest nowym zawodem w grupie zawodów sektora pomocy społecznej. Zasadniczym celem pracy asystenta osoby niepełnosprawnej jest pomoc w uzyskaniu jak największej samodzielności oraz niezależności osoby niepełnosprawnej. Asystent osoby niepełnosprawnej wspiera podopiecznego w realizacji programu rehabilitacji społecznej i zawodowej, a także medycznej. Zaangażowanie asystenta osoby niepełnosprawnej, odpowiednie przygotowanie merytoryczne w zasadniczy sposób wpływają na działanie systemu wsparcia społecznego, jak również pozwalają osobie niepełnosprawnej na funkcjonowanie we własnym środowisku i niekorzystanie np. z domu pomocy społecznej. Asystent osoby niepełnosprawnej inicjuje i wspiera aktywność rodziny, najbliższego otoczenia osoby niepełnosprawnej celem udzielania jej jak najefektywniejszej pomocy. Poprzez planowanie, kontrolowanie, tworzenie indywidualnego planu pomocy włącza osobę niepełnosprawną w programy instytucji i placówek świadczących usługi kompleksowej rehabilitacji medycznej, społecznej i zawodowej. Istotnym zadaniem pracy asystenta jest współpraca z różnymi instytucjami, ułatwiająca poszukiwanie sponsorów i sojuszników w działaniach na rzecz osób niepełnosprawnych. Do głównych zadań zawodowych asystenta osoby niepełnosprawnej należy towarzyszenie i wspomaganie osoby niepełnosprawnej w pełnieniu ról społecznych, jak również pobudzanie jego aktywności społecznej. Asystent osoby niepełnosprawnej bierze udział we współtworzeniu programów rehabilitacji społecznej i zawodowej oraz pomaga osobie niepełnosprawnej np. w znalezieniu grupy wsparcia. Będąc „towarzyszem” osoby niepełnosprawnej doradza w zakresie sposobu realizacji wskazanych usług medycznych, rehabilitacyjnych, wyborze przekwalifikowania zawodowego, a także kontaktów społecznych, usług kulturalnych, rekreacji i integracji ze środowiskiem. Diagnozowanie warunków życia i dążenie do usuwania wszelkiego typu barier (psychologicznych, społecznych, zawodowych, edukacyjnych, architektoniczno-budowlanych, komunikacyjnych, organizacyjnych itp.) jest jednym z podstawowych obszarów działania asystenta na rzecz podopiecznego. Praca w zawodzie asystenta osoby niepełnosprawnej wymaga zdolności swobodnego, spontanicznego i empatycznego nawiązywania kontaktu z osobą niepełnosprawną, jak również pełnej akceptacji, tolerancji oraz wrażliwości i indywidualnego traktowania potrzeb podopiecznego. Ważne cechy w pracy asystenta osoby niepełnosprawnej to: niekonfliktowość, gotowość do wprowadzania zmian, łatwość nawiązywania i podtrzymywania kontaktów z osobą niepełnosprawną, jej rodziną, opiekunami oraz środowiskiem, w którym przebywa podopieczny. Cechy niezbędne to: sumienność, odpowiedzialność, rzetelność, dokładność, empatia, cierpliwość, skuteczność działania, zdecydowanie oraz odporność na stres. Praca asystenta osoby niepełnosprawnej wykonywana jest w miejscu pobytu podopiecznego (dom, sanatorium, szpital, zakłady opiekuńcze, zakłady pomocy społecznej, internat, akademik), jest związana z dużą samodzielnością podejmowania decyzji, wiąże się jednak z wymogiem ścisłej współpracy interdyscyplinarnej z różnymi specjalistami i instytucjami pracującymi na rzecz osób niepełnosprawnych. Program pomocy i wsparcia, jakim otacza podopiecznego asystent osoby niepełnosprawnej oparty jest na prawidłowych relacjach i komunikacji interpersonalnej. W zawodzie asystenta osoby niepełnosprawnej ograniczone są możliwości awansu zawodowego, natomiast istnieją duże szanse na podniesienie prestiżu zawodowego oraz wzrost pozycji zawodowej i społecznej poprzez ustawiczne samokształcenie, doskonalenie jak również wprowadzanie nowych rozwiązań w praktyce zawodowej w oparciu o aktualną wiedzę.

Nauczysz się:

• Udzielać pomocy osobie niepełnosprawnej w korzystaniu z różnych form kompleksowej rehabilitacji;
• Świadczyć opiekę osobie niepełnosprawnej w zakresie czynności higienicznych i pielęgnacyjnych oraz pomagania w prowadzeniu gospodarstwa domowego;
• Wspierać osobę niepełnosprawną w dążeniu do samodzielności życiowej;
• Motywować osobę niepełnosprawną do aktywności społecznej i zawodowej.

Miejsce pracy:

• Jednostki organizacji pomocy społecznej;
• Instytucje działające na rzec osób niepełnosprawnych;
• Środowisko zamieszkania osoby niepełnosprawnej.