Pedagodzy i psycholog

Dekalog dla rodziców dzieci dyslektycznych

opr.: prof. dr hab. Marta Bogdanowicz
NIE - "nie czyń bliźniemu, co Tobie niemiłe".

  1. Nie traktuj dziecka jak chorego, kalekiego, niezdolnego, złego lub leniwego.
  2. Nie karz, nie wyśmiewaj dziecka w nadziei, że zmobilizujesz je to do pracy.
  3. Nie łudź się, że dziecko "samo z tego wyrośnie", "weźmie się w garść", "przysiądzie fałdów" lub że ktoś je z tego "wyleczy".
  4. Nie spodziewaj się, że kłopoty dziecka pozbawionego specjalistycznej pomocy ograniczą się do czytania i pisania i skończą się w młodszych klasach szkoły podstawowej.
  5. Nie ograniczaj dziecku zajęć pozalekcyjnych, aby miało więcej czasu na naukę, ale i nie zwalniaj go z systematycznych ćwiczeń.
    TAK - "strzeżonego Pan Bóg strzeże".
  6. Staraj się zrozumieć swoje dziecko, jego potrzeby, możliwości i ograniczenia, aby zapobiec trudnościom szkolnym.
  7. Spróbuj jak najwcześniej zaobserwować trudności dziecka: na czym polegają i
    co jest ich przyczyną. Skonsultuj się ze specjalistą (psychologiem, pedagogiem, logopedą).
  8. Aby jak najwcześniej pomóc dziecku:
  • zaobserwuj w codziennej pracy z dzieckiem, co najskuteczniej mu pomaga,
  • korzystaj z odpowiedniej literatury i fachowej pomocy nauczyciela - terapeuty (w formie terapii indywidualnej i grupowej),
  • bądź w stałym kontakcie z nauczycielem i pedagogiem szkolnym.
  1. Bądź życzliwym, pogodnym, cierpliwym przewodnikiem i towarzyszem swego dziecka w jego kłopotach szkolnych.
  2. Chwal i nagradzaj dziecko nie tyle za efekty jego pracy, ile za włożony w nią wysiłek. Spraw, aby praca z dzieckiem była przyjemna dla was obojga.