Dyrektor szkoły organizuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Uczniowie i ich rodzice/opiekunowie oraz nauczyciele mogą korzystać z niej dobrowolnie i nieodpłatnie. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych, wynikających w szczególności:
- z niepełnosprawności;
- z niedostosowania społecznego;
- z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
- ze szczególnych uzdolnień;
- ze specyficznych trudności w uczeniu się;
- z zaburzeń komunikacji językowej;
- z choroby przewlekłej;
- z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
- z niepowodzeń edukacyjnych;
- z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;
- z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania jej efektywności. Czasem, w przypadkach złożonych i przekraczających kompetencje pracowników szkoły, w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej wskazywane są inne zewnętrze instytucje realizujące zadania z tego obszaru np. poradnie psychologiczno-pedagogiczne, poradnie zdrowia psychicznego, ośrodki terapeutyczne, instytucje pomocy społecznej i inne. W szkole pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają uczniom nauczyciele oraz specjaliści wykonujący szkole zadania z tego zakresu, w szczególności psycholodzy, pedagodzy, doradcy zawodowi i terapeuci pedagogiczni.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:
- rodzicami uczniów;
- poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi,
- placówkami doskonalenia nauczycieli;
- innymi szkołami i placówkami;
- organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy:
- ucznia;
- rodziców ucznia;
- dyrektora szkoły;
- nauczyciela, wychowawcy lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem;
- pielęgniarki szkolnej;
- poradni;
- pracownika socjalnego;
- asystenta rodziny;
- kuratora sądowego.
W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być udzielana uczniom w następujących formach:
- zajęć rozwijających uzdolnienia (45 minut, w grupie do 8 uczniów);
- zajęć dydaktyczno-wyrównawczych (45 minut, w grupie do 8 uczniów);
- zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, rozwijających umiejętności uczenia się lub kompetencje emocjonalno - społeczne (60 minut, w grupie do 10 uczniów) oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym (60minut, w grupie do 5 uczniów)
- zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia
i kariery zawodowej;
- warsztatów;
- porad i konsultacji.
W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana, również rodzicom uczniów i nauczycielom, w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.
Jolanta Łebek – pedagog CKZiU